Sensibilità - e sentimentalismo / Sensibilität - und Überempfindlichkeit

"Per vivere e affrontare tutte le condizioni dell’esistenza, è importante rafforzare il proprio carattere; altrimenti, cosa si può fare con persone che sono incapaci di sopportare la minima difficoltà, il minimo ostacolo? Quella sensibilità nevrastenica, che è nutrita dalla natura inferiore, rende molto difficile l’esistenza; ecco perché molti hanno tratto la conclusione che per essere felici è meglio rimanere insensibili.

In realtà, va fatta una differenza tra la vera sensibilità e quella sensibilità malaticcia che sarebbe più esatto definire “suscettibilità” o “sentimentalismo”.

La vera sensibilità è una facoltà che ci rende capaci di elevarci molto in alto, al fine di avere accesso alla bellezza di regioni sempre più luminose e sottili. Il sentimentalismo è invece una manifestazione della natura inferiore di quegli esseri che, considerandosi il centro del mondo, trovano che nei propri confronti non si manifesti mai abbastanza considerazione; alla minima occasione si sentono frustrati, feriti, e diventano aggressivi. Chi ha realmente colto questa distinzione comprende di avere tutto un lavoro da fare sulla propria natura inferiore per dominarla: questo è l'unico modo per permettere alla propria vera sensibilità di svilupparsi."

Sensitivity and sentimentality -

"In order to live and confront all conditions in life, it is important to strengthen one’s character. Otherwise, what can be done about people who are unable to bear the slightest difficulty, the slightest obstacle? This nervous sensitivity, which is fed by their lower nature, makes life very difficult, which is why many have come to the conclusion that in order to be happy it is better to remain insensitive.

Actually, you should make the distinction between true sensitivity and the weak sensitivity that could more correctly be called susceptibility or sentimentality. True sensitivity is a faculty that enables us to rise very high and so gain access to the beauty of regions of ever greater luminosity and subtlety. Sentimentality, though, is an expression of the lower nature, where people think the world revolves around them and find they are never shown enough consideration; they feel frustrated and wounded at the slightest thing and become aggressive. Those who have grasped this distinction understand they have much work to do to control their lower nature: this is the only way to allow their true sensitivity to blossom."

Sensibilité et sensiblerie -

"Pour vivre, pour affronter toutes les conditions de l’existence, il est important de renforcer son caractère. Sinon, que peut-on faire avec des gens qui sont incapables de supporter la moindre difficulté, le moindre obstacle ? Cette sensibilité névralgique, qui est nourrie par leur nature inférieure, rend l’existence très difficile ; c’est pourquoi beaucoup en ont tiré la conclusion que, pour être heureux, il vaut mieux rester insensible.

En réalité, il faut faire la différence entre la véritable sensibilité et cette sensibilité maladive qu’il serait plus exact d’appeler susceptibilité ou sensiblerie. La véritable sensibilité est une faculté qui nous rend capables de nous élever très haut, afin d’avoir accès à la beauté de régions de plus en plus lumineuses et subtiles. La sensiblerie, elle, est une manifestation de la nature inférieure des êtres qui, se prenant pour le centre du monde, trouvent qu’on ne leur manifeste jamais assez de considération ; à la moindre occasion ils se sentent frustrés, blessés et deviennent agressifs. Celui qui a bien saisi cette distinction comprend qu’il a tout un travail à faire sur sa nature inférieure pour la maîtriser : c’est la seule façon de permettre à sa véritable sensibilité de s’épanouir."

"Um zu leben und allen Lebensbedingungen die Stirn bieten zu können, ist es wichtig, seinen Charakter zu stärken. Denn was kann man schon mit Leuten anfangen, die unfähig sind, die kleinste Schwierigkeit, das kleinste Hindernis zu ertragen? Diese von der niederen Natur genährte, neuralgische Überempfindlichkeit macht das Leben sehr schwierig; deshalb haben viele daraus den Schluss gezogen, dass man besser unsensibel bleibt, wenn man glücklich sein möchte.

In Wirklichkeit muss man zwischen der wahren Empfindsamkeit und jener krankhaften Sensibilität, die man genauer als Empfindlichkeit oder Überempfindlichkeit bezeichnen sollte, unterscheiden. Die wahre Empfindsamkeit ist eine Fähigkeit, die uns erlaubt, sehr hoch aufzusteigen, um zu der Schönheit immer hellerer und feinerer Regionen Zugang zu bekommen. Die Empfindlichkeit hingegen ist eine Manifestation der niederen Natur solcher Menschen, die finden, dass man ihnen nie genug Aufmerksamkeit schenkt, und die sich für das Zentrum der Welt halten; bei der geringsten Gelegenheit fühlen sie sich frustriert, verletzt und werden aggressiv. Wer diesen Unterschied richtig begriffen hat, versteht, dass er eine große Arbeit an seiner niederen Natur ausführen muss, um sie zu beherrschen: Dies ist die einzige Art und Weise, seiner wahren Sensibilität zur Entfaltung zu verhelfen."

"Para viver, para enfrentar todas as condições da existência, é importante reforçar o seu caráter. Senão, o que se pode fazer com pessoas que são incapazes de suportar a mínima dificuldade, o menor obstáculo? Essa sensibilidade neurótica, que é alimentada pela sua natureza inferior, torna a existência muito difícil; por isso, muitos concluíram que, para se ser feliz, é preferível ficar insensível. 

Na realidade, é preciso estabelecer a diferença entre a verdadeira sensibilidade e essa sensibilidade doentia a que seria mais exato chamar suscetibilidade ou pieguice. A verdadeira sensibilidade é uma faculdade que nos torna capazes de nos elevarmos muito alto para termos acesso à beleza de regiões cada vez mais luminosas e subtis. A pieguice é uma manifestação da natureza inferior dos seres que, considerando-se o centro do mundo, acham que nunca lhes manifestam consideração suficiente; à mínima ocasião sentem-se frustrados, feridos, e tornam-se agressivos. Quem se apercebeu bem desta distinção compreende que há todo um trabalho a fazer sobre a sua natureza inferior para a dominar; é a única maneira de permitir que a sua verdadeira sensibilidade se desenvolva."

Gevoeligheid en overgevoeligheid -

"Om te leven, om alle omstandigheden van het bestaan het hoofd te bieden, is het belangrijk om je karakter te versterken. Wat kun je anders aanvangen met mensen die de geringste moeilijkheid, de kleinste hindernis niet aankunnen? Deze nerveuze gevoeligheid, die gevoed wordt door hun lagere natuur, maakt het leven heel moeilijk; dat is de reden waarom velen de conclusie hebben getrokken dat je, om gelukkig te zijn, beter ongevoelig kunt blijven.

In feite moet je een onderscheid maken tussen echte gevoeligheid en die ziekelijke gevoeligheid die je exacter kunt aanduiden als lichtgeraaktheid of overgevoeligheid. Echte gevoeligheid is een vermogen dat ons in staat stelt ons heel hoog te verheffen om toegang te krijgen tot de schoonheid van de steeds lichtere en subtielere gebieden. Overgevoeligheid daarentegen is een manifestatie van de lagere natuur van mensen die zich het middelpunt van de wereld wanen en vinden dat er nooit genoeg rekening met hen wordt gehouden; bij de minste gelegenheid voelen zij zich gefrustreerd, gekwetst, en worden ze agressief. Wie dit onderscheid goed begrijpt, weet dat hij een heel werk moet verrichten aan zijn lagere natuur, om deze te leren beheersen: dit is de enige om waarop je echte gevoeligheid de kans te geven zich te ontplooien."

Sensibilitate - și sensibilitate afectată

"Este important să ne întărim caracterul pentru a trăi, a înfrunta toate împrejurările existenței. Altminteri, ce se poate face cu niște oameni care sunt incapabili să suporte cea mai mică dificultate, cel mai mărunt obstacol?Această sensibilitate nevralgică, care este hrănită de natura lor inferioară, face existența foarte dificilă; de aceea mulți au tras concluzia că, pentru a fi fericit, este mai bine să rămâi insensibil.
În realitate, trebuie să facem diferența între adevărata sensibilitate și această sensibilitate bolnăvicioasă ce ar fi mai corect numită susceptibilitate sau sensibilitate afectată. Adevărata sensibilitate este o însușire ce ne face capabili să ne înălțăm foarte sus, pentru a avea acces la frumusețea regiunilor din ce în ce mai luminoase și subtile. Sensibilitate afectată este o manifestare a naturii inferioare a ființelor care, crezându-se „buricul pământului”, consideră că nu li se acordă niciodată suficientă considerație; la cea mai mică ocazie, ele se simt frustrate, jignite, și devin agresive. Cel care face această distincție înțelege că există o întreagă lucrare de înfăptuit asupra naturii sale inferioare pentru a o stăpâni: este singura modalitate de a permite adevăratei sale sensibilități să se împlinească."

"Чтобы жить и противостоять всем условиям существования, очень важно укреплять свой характер. А иначе что можно сделать с людьми, которые не могут выдержать малейшую трудность, преодолеть малейшее препятствие? Эта болезненная чувствительность, питаемая их низшей природой, делает существование очень трудным. Вот почему многие сделали вывод, что для счастья лучше оставаться бесчувственным. 
На самом деле, надо отличать подлинную чувствительность от той болезненной чувствительности, которую было бы точнее назвать обидчивостью или преувеличенной сентиментальностью. Истинная чувствительность является качеством, делающим нас способными подниматься очень высоко, чтобы получить доступ к красоте все более и более светлых и тонких регионов. Обидчивость является проявлением нашей низшей природы. Люди, считая себя центром мироздания, думают, что им оказывают недостаточно уважения, и при малейшем недоразумении чувствуют себя обделенными, оскорбленными и становятся агрессивными. Тот, кто уловил это отличие, понимает, что ему надо проделать целую работу над своей низшей природой, чтобы управлять ею: это единственный способ позволить развиться свей истинной чувствительности. "

Sensibilidad y sensiblería -

"Para vivir, para afrontar todas las condiciones de la existencia, es importante fortalecer nuestro carácter. Si no, ¿qué se puede hacer con gente incapaz de soportar la menor dificultad, el mínimo obstáculo? Esta sensibilidad neurálgica, que es alimentada por su naturaleza inferior, hace muy difícil la existencia; por eso, muchos han sacado la conclusión de que, para ser felices, es mejor permanecer insensibles.

En realidad, hay que saber diferenciar la verdadera sensibilidad de esta sensibilidad enfermiza que sería más exacto denominar susceptibilidad o sensiblería. La verdadera sensibilidad es una facultad que nos hace capaces de elevarnos muy arriba, para tener acceso a la belleza de regiones cada vez más luminosas y sutiles. La sensiblería, en cambio, es una manifestación de la naturaleza inferior de los seres que, tomándose por el centro del mundo, piensan que no se les presta la suficiente consideración; a la menor ocasión se sienten frustrados, heridos, y se vuelven agresivos. El que ha captado bien esta distinción comprende que tiene todo un trabajo que hacer sobre su naturaleza inferior para poder dominarla: ésta es la única forma de permitir que su verdadera sensibilidad se desarrolle."

il pensiero del giorno - Omraam Mikhaël Aïvanhov