Ecco un uomo che, interamente assorbito dalle sue attività professionali – come accade tanto spesso ai nostri giorni – trascorre il suo tempo fuori casa, impegnato in riunioni, in viaggi… Quando rientra la sera, stanco, preoccupato e di cattivo umore, anche a causa delle difficoltà che ha incontrato nel corso della giornata, si lascia cadere su una poltrona e si immerge nella lettura del giornale per far capire chiaramente alla moglie che non vuole essere infastidito dai problemi della casa, dei figli e così via…
Da molti indizi potrebbe accorgersi che la moglie comincia a stancarsi di quella situazione e che anche i figli ne soffrono. E invece no, non vede niente: la moglie è lì, i figli sono lì… i suoi mobili pure: va tutto bene. Fino alla sera in cui, rientrando a casa, scopre con stupore che la moglie se ne è andata portando con sé i figli… o abbandonandoli! E lui non capisce. È un colpo terribile, non riesce a riprendersi, ha un crollo e va dallo psicanalista, oppure consulta dei chiaroveggenti per sapere se sua moglie tornerà! Da anni poteva vedere benissimo quel che rischiava di verificarsi, ma il suo egocentrismo lo ha reso cieco."
"We cannot deny that many people feel affection for one another. But, at the same time, they are so self-centred, they do not see the extent to which they are making one another suffer. This creates dramas, break-ups, even in families.
Take a man whose professional activities take up all his time and energy, as so often happens these days, and who spends his time away from home in meetings, on trips… When he does come home in the evening, he is tired, preoccupied, in a bad mood even, because of the difficulties he has encountered during the course of the day. He just collapses into an armchair and immerses himself in the newspaper, to let his wife know he doesn’t want to be bothered with the problems of the house, the children, and so on. There are all sorts of clear signs that his wife is beginning to tire of this situation and that his children are also suffering. But he doesn’t see a thing: his wife is there, his children are there, his furniture is there, so everything is fine. Until the evening when he comes home and discovers to his amazement that his wife has left and taken the children with her – or left them behind! And he doesn’t understand. It’s a terrible shock, he can’t get over it, he is shattered, and he goes to a psychoanalyst, or he consults clairvoyants to find out whether his wife will come back! For years it should have been obvious what was likely to happen, but his self-centredness made him blind."
l’Égocentrisme rend aveugle -
"Que beaucoup de gens éprouvent de l’affection les uns pour les autres, on ne peut pas le nier. Mais, en même temps, ils sont tellement égocentriques qu’ils ne voient pas à quel point ils sont en train de se faire souffrir mutuellement. Et alors il s’ensuit des drames, des ruptures, même dans les familles.Voici un homme qui, entièrement accaparé par ses activités professionnelles, comme cela arrive si souvent de nos jours, passe son temps hors de chez lui en réunions, en voyages… Quand il rentre le soir, fatigué, préoccupé, de mauvaise humeur même à cause des difficultés qu’il a rencontrées au cours de la journée, il se laisse tomber dans un fauteuil et se plonge dans le journal pour bien faire comprendre à sa femme qu’il ne veut pas être embêté par les problèmes de la maison, des enfants, etc. Il pourrait voir, par toutes sortes d’indices, que sa femme commence à se lasser de cette situation, et que ses enfants souffrent aussi. Mais non, il ne voit rien : sa femme est là, ses enfants sont là, ses meubles sont là, tout va bien. Jusqu’au soir où, en rentrant chez lui, il découvre, stupéfait, que sa femme est partie en emmenant les enfants… ou en les laissant ! Et il ne comprend pas. C’est un choc terrible, il n’arrive pas à s’en remettre, il est effondré, et il va chez un psychanalyste… ou bien il consulte des clairvoyants pour savoir si sa femme reviendra ! Depuis des années il pouvait très bien voir ce qui risquait de se produire, mais son égocentrisme l’a aveuglé."
"Man kann nicht abstreiten, dass viele Leute gegenseitige Zuneigung empfinden. Doch gleichzeitig sind sie so egozentrisch, dass sie nicht sehen, wie sehr sie einander quälen. Und dann folgen Dramen und Trennungen, sogar in den Familien.
Nehmen wir einen Mann, der, wie das heute oft der Fall ist, vollständig von seiner beruflichen Tätigkeit eingenommen, die meiste Zeit außer Haus, mit Sitzungen und Reisen verbringt und sich, wenn er nach den Schwierigkeiten des Tages müde, sorgenvoll und schlecht gelaunt nach Hause kommt, in einen Sessel fallen lässt und in die Zeitung vertieft, um seiner Frau verständlich zu machen, dass er nicht mit den Problemen der Kinder und des Hauses belästigt werden möchte. Er könnte, anhand aller möglichen Hinweise, erkennen, dass seine Frau dieser Situation langsam überdrüssig wird und dass auch seine Kinder darunter leiden. Aber er sieht nichts: Seine Frau, seine Kinder und seine Möbel sind ja da, also ist alles gut. Bis zu dem Tag, an dem er beim Heimkommen erstaunt entdeckt, dass seine Frau weggegangen ist und die Kinder mitgenommen… oder dagelassen hat! Er kann es nicht verstehen, es ist ein schrecklicher Schock für ihn, er wird nicht damit fertig, ist am Boden zerstört und geht zu einem Psychoanalytiker oder zu Hellsehern, um herauszufinden, ob seine Frau zurückkommen wird! All die Jahre hätte er sehr wohl sehen können, was eintreten würde, aber seine Egozentrik hat ihn blind gemacht."
El Egocentrismo ciega -
"No podemos negar que muchas personas sientan afecto unas por otras. Pero, al mismo tiempo, son tan egocéntricas que no ven hasta qué punto se están haciendo sufrir mutuamente. Y de ahí se derivan dramas, rupturas, incluso en las familias.
He aquí a un hombre que, enteramente acaparado por sus actividades profesionales, como sucede tan a menudo en nuestros días, se pasa el tiempo fuera de casa, en reuniones, en viajes... Cuando vuelve a casa, por la noche, está cansado, preocupado, incluso de mal humor a causa de las dificultades con las que se ha encontrado a lo largo de la jornada, se deja caer en un sillón y se pone a leer el periódico para hacer comprender a su mujer que no quiere que le molesten con los problemas de la casa, de los hijos, etc. Podría darse cuenta, por toda una serie de indicios, que su mujer empieza a estar harta de esta situación, y que sus hijos sufren también. Pero no, no ve nada: su mujer está ahí, sus hijos están ahí, sus muebles están ahí, todo va bien. Hasta la noche en la que, cuando vuelve a su casa, descubre estupefacto que su mujer se ha ido llevándose a los niños... ¡o dejándolos! Y no lo comprende. Sufre una impresión terrible, no consigue reponerse, está hundido, y va a ver un psicoanalista... o bien consulta a clarividentes ¡para saber si su mujer volverá! Desde hacía años hubiera podido ver lo que iba a suceder, pero su egocentrismo le cegó."
"Não se pode negar que muitas pessoas sentem afeto umas pelas outras. Mas, ao mesmo tempo, elas são tão egocêntricas que não veem até que ponto estão a fazer-se sofrer mutuamente. E daí advêm dramas, ruturas, mesmo nas famílias.
Consideremos como exemplo um homem extremamente ocupado pelas suas atividades profissionais, como acontece tão frequentemente hoje em dia, que passa o tempo fora de casa em reuniões e viagens... Quando volta a casa no final do dia, cansado, preocupado, de mau humor até pelas dificuldades que teve ao longo do dia, ele deixa-se cair para um sofá e mergulha na leitura do jornal para fazer compreender bem à mulher que não quer ser perturbado pelos problemas da casa, dos filhos, etc. Ele poderia ver, por todo o tipo de indícios, que a mulher começa a ficar cansada desta situação e os filhos também sofrem com ela. Mas não, não vê nada: a mulher continua ali, os filhos continuam ali, os móveis continuam ali, tudo está bem. Até ao dia em que, ao voltar a casa, ele descobre, estupefacto, que a mulher foi embora e levou os filhos... ou deixou-os! E ele não compreende. É um choque terrível do qual ele não consegue recuperar, fica destroçado e vai a um psicanalista... ou então consulta clarividentes para saber se a mulher voltará! Há anos que ele poderia muito bem ter visto o que estava em risco de acontecer, mas o seu egocentrismo tornou-o cego."
"Многие люди испытывают привязанность к другим людям, но в то же время остаются настолько эгоцентричными, что не видят, до какой степени заставляют страдать друг друга. И вот за этим следуют драмы, разрывы отношений, даже в семьях.
Вот человек, полностью захваченный своей профессиональной деятельностью, как это часто случается в наши дни, проводит все свое время вне дома, на совещаниях, в поездках… Когда он вечером возвращается, усталый, озабоченный, в плохом настроении из-за всех трудностей дня, он падает в кресло и погружается в газету, давая понять жене, что его не надо беспокоить проблемами дома, детей и т.д. Он мог видеть, через всевозможные знаки, что его жена начинает тяготиться таким положением, и что его дети тоже страдают. Но нет, он не видит ничего: жена здесь, дети здесь, мебель здесь, все хорошо. Пока однажды вечером, возвратившись домой, он удивленно не обнаружит, что жена ушла, взяв с собой детей… или оставив их ему! И он не понимает. Это ужасный удар, ему не удается прийти в себя, он раздавлен, он идет к психоаналитику… Или консультируется с ясновидящими, чтобы узнать, когда его жена вернется! Он уже давно мог понять, что может произойти, но его эгоцентризм его ослепил. "
Egoismul - ne orbește
"Nu putem nega că mulți oameni au o afecțiune unii pentru alții. În același timp, ei sunt însă atât de egoiști încât nu observă până la ce limită se fac să sufere reciproc. Apar astfel dramele, despărțirile, chiar și în familii.Iată un bărbat copleșit complet de activitățile sale profesionale, așa cum se întâmplă deseori în zilele noastre, petrecându-și timpul în ședințe, în călătorii...Seara, când revine acasă, obosit, preocupat, posomorât din cauza greutăților întâmpinate pe parcursul zilei, se aruncă într-un fotoliu și se cufundă în citirea ziarului pentru a o face pe soție să înțeleagă că nu vrea să mai fie agresat cu problemele casei, ale copiilor etc. El ar putea observa că soția începe să se lase pe tânjală, iar copiii suferă deopotrivă. El nu vede însă nimic: soția este acolo, copiii la fel, mobilele sunt la locul lor, totul pare în regulă. Până în seara când, reîntors acasă, el descoperă stupefiat că soția a plecat, luându-și și copiii... sau lăsându-i acasă! Și tot nu înțelege. Suferă un șoc îngrozitor, nu reușește să-și revină, se prăbușește nervos, merge la un psiholog...sau la niște clarvăzători pentru a vedea dacă soția se va întoarce! El putea observa foarte bine de mulți ani ceea ce risca să se întâmple, dar propriul egoism l-a orbit."
Egocentrisme maakt blind -
"Je kunt niet ontkennen dat er veel mensen zijn die genegenheid voelen voor elkaar. Maar tezelfdertijd zijn zij zo egocentrisch dat ze niet zien op welke manier zij bezig zijn elkaar pijn te doen. En dan volgen er drama’s en breuken, zelfs in gezinnen.Denk aan een man die, volledig in beslag genomen door zijn professionele activiteiten, zoals dat heden ten dage maar al te vaak gebeurt, zijn tijd buitenshuis doorbrengt met vergaderingen en reizen… Wanneer hij ’s avonds thuiskomt, moe, bezorgd, humeurig zelfs door de moeilijkheden die hij overdag heeft ontmoet, laat hij zich in een stoel zakken en duikt in de krant om zijn vrouw te laten weten dat hij niet lastiggevallen wil worden met de problemen van het gezin, de kinderen enz. Door heel wat aanwijzingen zou hij kunnen zien dat zijn vrouw deze situatie beu begint te worden en dat de kinderen daar ook onder lijden. Maar nee, hij ziet niets. Zijn vrouw is er, zijn kinderen zijn er, de meubelen zijn er, alles gaat goed. Tot de avond dat hij thuiskomt en stomverbaasd ontdekt dat zijn vrouw weg is en de kinderen heeft meegenomen… of ze juist heeft achtergelaten! En hij begrijpt het niet. Het is een verschrikkelijke schok waar hij maar niet van bijkomt, hij stort in, en gaat naar een psychoanalyticus… of consulteert helderzienden om te weten of zijn vrouw terug zal komen! Al jaren had hij kunnen zien wat er kon gebeuren, maar zijn egocentrisme heeft hem blind gemaakt."
il pensiero del giorno - Omraam Mikhaël Aïvanhov
Nessun commento:
Posta un commento