Amore - può durare solo se si guardano gli esseri un po’ da lontano / Love - only lasts if you view the other person at a slight distance / Liebe - ist nur dauerhaft, wenn man die Menschen ein wenig aus der Ferne betrachtet

"Conservate preziosamente nella vostra anima l’immagine della sorgente che scorre, al fine di non lasciar mai prosciugare in voi la sorgente della vita. E per far scorrere la sorgente della vita, è necessario amare. Certo, come la maggior parte degli esseri umani, anche voi direte che amate… Sì, ma di quale amore? Di un amore che spesso vi fa soffrire. Chi possiede la vera scienza dell’amore è continuamente ispirato, vive nella poesia e nella bellezza perché ha imparato ad amare tutte le creature umane. Ma le ama un po' da lontano, sa che se si avvicina troppo rimarrà deluso, e non volendo essere deluso mantiene una certa distanza. Allora, sia che quelle creature si manifestino o meno con bontà, generosità e fedeltà, egli non perde la sua ispirazione. 
Quanti uomini e donne si lamentano di essere stati delusi, traditi dagli esseri che amavano! Ma è colpa loro, hanno voluto avvicinarsi troppo e ovviamente ciò che hanno scoperto non era gran che: cantine piene di muffa e ragnatele, acquitrini, rovi, spine… Era fatale che rimanessero delusi. Volete continuare ad amare gli esseri umani e a rimanerne incantati? Anche se dovete frequentarli, cercate di guardarli un po’ da lontano."

"Hold the image of a flowing spring in your soul with great care, so that you never allow the source of life to run dry in you. And to make the source of life flow you have to love. Of course, like most people you will say you do love. Yes, but what kind of love is it? Often it is the kind that makes you suffer. Someone who knows the true art of loving is constantly inspired – they live in poetry and beauty, because they have learned how to love all human creatures. But they love them at a slight distance; they know that if they go too close they will be disappointed, and as they do not want to be disappointed they keep a certain distance. Then they do not lose their inspiration, whether or not these creatures show kindness, generosity and loyalty.
So many men and women complain of having been deceived, wronged, by those they loved! But it is their own fault; they wanted to get too close, and obviously what they discovered wasn’t great: cellars full of mildew and spiders’ webs, swamps, brambles, thorns… They were bound to be disappointed. Do you want to continue to love people and find them wonderful? When you have to mix with them, try viewing them at a slight distance."

l’Amour n’est durable que si on regarde les êtres d’un peu loin -

"Gardez précieusement dans votre âme l’image de la source qui coule, afin de ne jamais laisser tarir en vous la source de la vie. Et pour faire couler la source de la vie, il faut aimer. Bien sûr, comme la plupart des humains vous direz que vous aimez… Oui, mais de quel amour ? Un amour qui, souvent, vous fait souffrir. Celui qui possède la véritable science de l’amour est sans arrêt inspiré, il vit dans la poésie, la beauté, parce qu’il a appris à aimer toutes les créatures humaines. Mais il les aime d’un peu loin, il sait que s’il s’approche trop, il sera déçu, et comme il ne veut pas être déçu, il garde certaines distances. Alors, que ces créatures se manifestent avec bonté, générosité, fidélité, ou non, il ne perd pas son inspiration. 
Combien d’hommes et de femmes se plaignent d’avoir été déçus, trompés par les êtres qu’ils aimaient ! Mais c’est de leur faute, ils ont voulu trop s’approcher et, évidemment, ce qu’ils ont découvert n’était pas fameux : des caves avec des moisissures et des toiles d’araignées, des marécages, des ronces, des épines… Il était fatal qu’ils soient déçus. Vous voulez continuer à aimer les humains et à être émerveillé par eux ? Quand vous devez les côtoyer, tâchez de les regarder d’un peu loin."

"Behaltet in eurer Seele das kostbare Bild der fließenden Quelle, damit die Quelle des Lebens in euch niemals versiegt. Und um die Quelle des Lebens zum Fließen zu bringen, muss man lieben. Ihr werdet natürlich, so wie die meisten Menschen, sagen, dass ihr liebt. Ja, aber mit welcher Liebe? Mit einer Liebe, die euch oft leiden lässt. Derjenige, der das wahre Wissen um die Liebe besitzt, ist unablässig inspiriert, er lebt in der Poesie, in der Schönheit, weil er gelernt hat, alle Menschengeschöpfe zu lieben. Aber er liebt sie ein wenig aus der Ferne, er weiß, dass er enttäuscht würde, wenn er zu nahe käme, und da er nicht enttäuscht werden will, hält er einen gewissen Abstand. So behält er seine Inspiration, egal ob diese Geschöpfe sich als gütig, großzügig und treu erweisen, oder nicht.
Wie viele Männer und Frauen beklagen sich, von geliebten Menschen enttäuscht und getäuscht worden zu sein! Aber es ist ihre eigene Schuld, sie wollten sich zu sehr annähern und entdeckten dadurch unschöne Dinge: Von Schimmel befallene Keller voller Spinnweben, Sümpfe, Dornen und Stacheln… und das hat sie natürlich unweigerlich enttäuscht. Wollt ihr die Menschen weiterhin lieben und von ihnen entzückt sein? Dann versucht, sie ein wenig aus der Ferne zu betrachten, selbst wenn ihr täglich mit ihnen zu tun habt."

El Amor sólo es duradero si miramos a los seres con cierta distancia -

"Conservad preciosamente en vuestra alma la imagen de la fuente que mana para que no deje nunca de manar en vosotros la fuente de la vida. Y para hacer manar la fuente de la vida, hay que amar. Claro que diréis, como la mayoría de los humanos, que ya amáis... Sí, pero ¿con qué amor? Un amor que a menudo os hace sufrir. El que posee la verdadera ciencia del amor está inspirado sin cesar, vive en la poesía, en la belleza, porque ha aprendido a amar a todas las criaturas humanas. Pero las ama con cierta distancia, sabe que si se acerca demasiado, se decepcionará y como no quiere decepcionarse, mantiene cierta distancia. Entonces, tanto si estas criaturas se manifiestan con bondad, con generosidad, con fidelidad, como si no, nunca pierden su inspiración.
¡Cuántos hombres y mujeres se quejan de haberse sentido decepcionados, engañados por los seres que amaban! Pero la culpa ha sido suya, han querido acercarse demasiado y, entonces, evidentemente, lo que han descubierto no ha sido muy bueno: cuevas llenas de mohos y de telarañas, ciénagas, abrojos, espinas... No podían sino decepcionarse. ¿Queréis seguir amando y maravillaros de los humanos? Cuando os relacionéis con ellos, procurad mirarlos con cierta distancia."

"Guardai preciosamente na vossa alma a imagem da fonte que corre, para nunca deixardes secar em vós a fonte da vida. E para fazer correr a fonte da vida é preciso amar. É claro que, como a maior parte dos humanos, vós direis que amais... Sim, mas que tipo de amor é o vosso? Um amor que, muitas vezes, vos faz sofrer. Aqueles que têm a verdadeira ciência do amor estão continuamente inspirados, vivem na poesia, na beleza, porque aprenderam a amar todas as criaturas humanas. Mas amam-nas um pouco de longe, pois sabem que, se se aproximarem demasiado, ficarão desiludidos, e guardam uma certa distância. Assim, quer essas criaturas manifestem bondade, generosidade, fidelidade, quer não, eles não perdem a sua inspiração. 
Muitos homens e mulheres queixam-se de ter ficado desiludidos com os seres que amavam, de se sentirem enganados por eles. Mas a culpa é sua! Quiseram aproximar-se demasiado e, evidentemente, o que descobriram não era famoso: caves com bolor e teias de aranha, pântanos, silvas, espinhos... Era fatal ficarem desiludidos. Quereis continuar a amar os humanos e a maravilhar-vos com eles? Mesmo que tenhais de estar perto, olhai-os com uma certa distância."

"Храните в своей душе образ текущего источника, чтобы никогда не дать иссякнуть источнику жизни в вас. А чтобы заставить течь источник жизни, надо любить. Вы, как большинство людей, конечно, скажете, что любите… Да, но какой любовью? Любовью, которая часто заставляет вас страдать. Тот, кто обладает подлинной наукой любви, всегда вдохновлен, он живет в поэзии, в красоте, потому что научился любить всех человеческих существ. Но он их любит немного издалека. Он знает, что если слишком приблизится, то разочаруется, а так как он не хочет разочаровываться, он сохраняет некоторую дистанцию. Проявляют или нет эти создания доброту, великодушие и щедрость, он не утрачивает своего вдохновения. 
Сколько мужчин и женщин жалуются, что разочарованы, обманутые людьми, которых они любили! Но это по их вине, они хотели подойти слишком близко, и то, что они обнаружили, было не очень славно: погреба, покрытые плесенью и паутиной, болота, колючки, шипы… Они неизбежно должны были разочароваться. Вы хотите продолжать любить людей и восхищаться ими? Когда вы с ними соприкасаетесь, старайтесь смотреть на них немного издали. "

Iubirea - este trainică numai dacă privim ființele de la distanță

"Păstrați cu mare grijă în suflet imaginea izvorului curgător, pentru a nu lăsa niciodată să sece în voi izvorul vieții. Trebuie să iubiți însă pentru a face să curgă izvorul vieții. Desigur, ca majoritatea oamenilor, veți spune că iubiți...Da, dar ce fel de iubire aveți? O iubire ce deseori vă face să suferiți. Cel care posedă adevărata știință a iubirii este mereu inspirat, el trăiește în poezie, în frumusețe, fiindcă a învățat să iubească toate creaturile umane. El le iubește însă de la distanță, el știe că, dacă se apropie prea mult, va fi dezamăgit, și cum nu dorește să fie, el păstrează distanța. Fie că aceste creaturi se manifestă cu bunătate, generozitate, fidelitate, sau nu, el nu-și pierde inspirația.
Mulți bărbați și femei se plâng că au fost dezamăgiți, înșelați de ființele iubite! Este greșeala lor, ei au vrut să se apropie prea mult și, desigur, ceea ce au descoperit nu a fost ceva minunat: niște pivnițe cu mucegai și pânze de păianjen, niște mlaștini, niște mărăcini și spini...Era normal să fie dezamăgiți. Vreți să îi iubiți în continuare pe oameni și să fiți încântați de ei? Atunci când trebuie să vă aflați în vecinătatea lor, încercați să îi priviți de la mică distanță."

Liefde is slechts duurzaam wanneer je mensen van een beetje verder bekijkt -

"Bewaar in je ziel zorgvuldig het beeld van de bron die stroomt, zodat je nooit de levensbron in jou laat opdrogen. En om deze bron te laten stromen moet je liefhebben. Natuurlijk zul je zeggen, zoals de meeste mensen, dat je lief hebt… Inderdaad, maar met welke liefde? Een liefde die je vaak doet lijden. Wie de ware kennis van de liefde bezit, wordt onophoudelijk geïnspireerd, leeft in de poëzie en de schoonheid, omdat hij geleerd heeft alle menselijke schepselen lief te hebben. Maar hij houdt van hen van op zekere afstand, hij weet dat wanneer hij te dichtbij komt, hij ontgoocheld zal zijn, en omdat hij die ontgoocheling niet wil, bewaart hij een bepaalde afstand. Dus of deze schepselen zich goed, genereus en trouw betonen of juist niet, hij raakt zijn inspiratie niet kwijt 
Hoeveel mannen en vrouwen hoor je niet klagen dat zij ontgoocheld en bedrogen zijn door de mensen waar zij van hielden! Dat is echter hun eigen schuld, zij wilden te dichtbij komen en wat zij ontdekten was uiteraard niet zo geweldig: kelders vol schimmels en spinnenwebben, moerassen, stekels, doornen…… Dat ze ontgoocheld zouden zijn was onvermijdelijk. Wil je van de mensen blijven houden en verrukt zijn over hen? Probeer van een zekere afstand naar hen te kijken, ook al moet je met hen omgaan."

il pensiero del giorno - Omraam Mikhaël Aïvanhov