Ed ecco che ora, terminata la sua giornata di lavoro, il marito torna a casa. La giornata è stata difficile, egli è preoccupato e contrariato perché nulla è andato come sperava, ma di nuovo bacia la moglie senza sospettare che le sta comunicando qualcosa di pesante e oscuro che egli porta in se stesso. E la moglie, che lo ha ricevuto, glielo restituirà inconsciamente in un modo o nell’altro. Sì, nelle coppie, gli uomini e le donne fanno continuamente scambi fra loro, ma quali sono questi scambi? Non è proibito baciarsi, ma occorre almeno sforzarsi di comunicare sempre qualcosa di bello a colei o colui che si bacia."
"From morning till night people meet and greet each other, but they usually do so mechanically and carelessly, even in families and couples. Look: when a husband, for example, goes off to work, he kisses his wife – ‘Goodbye, darling.’ ‘Goodbye, darling…’ But what is there in their kiss? Often nothing. They kiss out of habit. A minute later they have forgotten they kissed. So it wasn’t worth doing. If you kiss your husband or your wife, it should be in order to give support, something living. But what couple thinks of this?
And now, after his day’s work, the husband returns home. It has been a difficult day; he is preoccupied, frustrated; nothing has gone as he had hoped. But again he kisses his wife, without realizing he is passing on to her some of the heavy, dark feeling he is carrying inside. And his wife, having taken it on, will unconsciously return it to him in some way or other. Yes, men and women in couples are constantly exchanging something, but what? It is not wrong to kiss, but you should at least always try to communicate something good to the person you are kissing."
"Von morgens bis abends treffen und grüßen sich die Leute, aber meist tun sie dies, sogar in den Familien und Paaren, auf automatische, nachlässige Weise. Schaut, wenn der Mann zur Arbeit geht, küsst er seine Frau: »Auf Wiedersehen, Schatz«, »auf Wiedersehen Schatz«, aber was ist in ihren Küssen? Oft nichts. Sie küssen sich aus Gewohnheit. Eine Minute später haben sie vergessen, dass sie einander geküsst haben. Also ist es nicht der Mühe wert. Wenn man seinen Ehepartner küsst, sollte man ihm damit eine Unterstützung, etwas Lebendiges bringen. Aber welche Paare denken schon darüber nach?
Und jetzt kommt der Mann nach vollbrachter Tagesarbeit nach Hause. Der Tag war schwierig, er ist sorgenvoll, gereizt, nichts lief wie erhofft, aber wieder küsst er seine Frau, ohne zu ahnen, dass er ihr damit etwas von seiner inneren Schwere und Dunkelheit überträgt. Und die Frau, die das erhalten hat, gibt es ihm unbewusst auf die eine oder andere Weise zurück. Ja, die Männer und Frauen haben als Paar einen ständigen Austausch, aber was für einen Austausch? Es ist nicht verboten, sich zu küssen, aber man sollte sich wenigstens bemühen, dem anderen dabei immer etwas Gutes zu übermitteln."
les Baisers - prendre conscience de ce qu’on communique aux autres par ce contact
"Du matin au soir les gens se rencontrent et se saluent, mais ils le font le plus souvent machinalement, négligemment. Même dans les familles, même dans les couples… Regardez : au moment de sortir pour aller au travail, le mari embrasse sa femme : « Au revoir chérie. – Au revoir chéri… » Mais qu’y a-t-il dans leur baiser ? Rien, souvent. Ils s’embrassent par habitude. Une minute après ils ont oublié qu’ils se sont embrassés. Alors, ça ne vaut pas la peine. Si on embrasse son mari ou sa femme, ce doit être pour lui apporter un soutien, quelque chose de vivant. Mais quels sont les couples qui réfléchissent à cela ?… Et voici que maintenant, sa journée de travail terminée, le mari rentre à la maison. Cette journée a été difficile, il est soucieux, contrarié, rien n’a marché comme il l’espérait ; mais de nouveau il embrasse sa femme sans se douter qu’il lui communique quelque chose de ce qu’il porte de lourd et d’obscur en lui. Et sa femme, qui l’a reçu, le lui rendra inconsciemment d’une façon ou d’une autre. Oui, dans les couples les hommes et les femmes font sans cesse des échanges entre eux, mais que sont ces échanges ? Il n’est pas interdit de s’embrasser, mais il faut au moins s’efforcer de toujours communiquer quelque chose de bon à celle ou celui que l’on embrasse."
Los Besos - tener conciencia de lo que transmitimos a los demás a través de este contacto
"Desde por la mañana hasta por la noche, la gente se encuentra y se saluda, pero la mayoría de las veces lo hacen maquinalmente, descuidadamente. Incluso en las familias, y en las parejas... Mirad: cuando sale para ir a trabajar, el marido besa a su mujer. «Hasta luego cariño. - Hasta luego mi amor...» Pero, ¿qué hay en su beso? A menudo, nada. Se besan por costumbre, y un minuto después ya se han olvidado de que se besaron. No vale la pena besar de esta manera. Si alguien besa a su mujer o a su marido, debe hacerlo para darle un apoyo, algo vivo. Pero, ¿qué parejas piensan en esto?...Y una vez terminada la jornada de trabajo, el marido regresa a casa. Ha tenido un día difícil, está preocupado, contrariado, porque nada ha ido como esperaba; pero de nuevo besa a su mujer sin sospechar que le está comunicando algo pesado y oscuro que él lleva dentro. Y su mujer, que lo ha recibido, se lo devolverá, inconscientemente, de una manera o de otra. Sí, en las parejas, los hombres y las mujeres hacen sin cesar intercambios entre sí, pero, ¿qué clase de intercambios? No está prohibido besarse, pero hay que esforzarse, al menos, para comunicar siempre algo bueno a aquélla o a aquél a quién besamos."
"De manhã à noite, as pessoas encontram-se e saúdam-se, mas na maior parte das situações fazem-no maquinalmente, negligentemente. Mesmo nas famílias, mesmo nos casais. Notai: quando sai para ir trabalhar, o marido beija a mulher: “Até logo, querida! – Até logo, querido!” Mas o que existe nesse beijo? Muitas vezes, nada. Eles beijam-se por hábito. Um minuto depois, esqueceram que se beijaram. Então, não vale a pena. Se se beija o seu marido ou a sua mulher, deve ser para lhe transmitir apoio, proteção, algo vivo. Mas quais são os casais que refletem nisso?
E, quando a sua jornada de trabalho termina, o marido volta a casa. O dia foi difícil, ele está preocupado, contrariado, nada correu como ele esperava; mas ele beija de novo a sua mulher sem ter consciência de que está a transmitir-lhe algo do que de pesado e obscuro traz consigo. E a mulher, que recebeu isso, devolver-lho-á inconscientemente, de uma forma ou de outra. Sim, nos casais, os homens e as mulheres fazem continuamente trocas entre eles, mas que trocas são essas? Não é proibido as pessoas beijarem-se, mas elas devem esforçar-se por transmitir sempre algo a quem beijam."
"С утра до вечера люди встречаются и приветствуют друг друга, но чаще всего они это делают машинально, небрежно. Даже в семьях, даже в супружеских парах. Посмотрите: уходя на работу, муж обнимает свою жену: «До свидания, дорогая. – До свидания, дорогой». Но что в их поцелуях? Часто нет ничего. Они целуются по привычке. Через минуту они уже не помнят, что целовались. Итак, это не стоило и делать. Если целуете мужа или жену, это должно нести им поддержку, что-то оживляющее. Но какие супруги думают об этом?..
И вот, после рабочего дня, муж возвращается домой. День был труден, в заботах и противоречиях, все шло иначе, чем он надеялся. Но он снова обнимает свою жену, не подозревая, что передает ей то тяжелое и темное, что носит в себе. И жена, получив, неосознанно вернет ему это тем или иным образом. Да, в супружеских парах мужчины и женщины без конца совершают обмены между собой, но каковы эти обмены? Целоваться не запрещено. Но надо, по крайней мере, постараться передать что-то хорошее тому, кого обнимаешь. "
Îmbrățișări - să fim conștienți ce oferim altora
"De dimineață și până seara oamenii se întâlnesc și se salută, dar o fac de cele mai multe ori în mod mecanic, neglijent. Chiar și în familii, chiar și în cupluri...Priviți: soțul își îmbrățișează soția când pleacă la servici: „La revedere draga mea. – La revedere dragul meu...” Dar ce există în îmbrățișarea lor? Deseori, nimic. Ei se îmbrățișează din obișnuință. După un minut ei au și uitat. Atunci, nu mai merită să o faci. Dacă îți îmbrățișezi soțul sau soția, o faci pentru a-i oferi un sprijin, ceva viu. Care sunt însă cuplurile care se gândesc la așa ceva?Iată-l acum pe soț întors acasă după o zi de lucru. Ziua a fost grea, el este plin de griji, contrariat, nimic nu a mers așa cum a sperat; el își îmbrățișează din nou soția fără să realizeze că îi comunică ceva greu și obscur din sinea sa. Iar soți sa, care l-a primit, i-l va înapoia în mod inconștient. Da, bărbații și femeile fac fără încetare schimburi între ei în cupluri, dar ce sunt aceste schimburi? Nu este interzis să te îmbrățișezi, dar trebuie cel puțin să te străduiești să transmiți mereu ceva bun celei sau celui pe care îl îmbrățișezi."
Kussen - je bewust worden van wat je aan de ander geeft
"Van de morgen tot de avond komen mensen elkaar tegen en groeten elkaar, maar zij doen dat meestal achteloos en zonder erbij na te denken. Zelfs in gezinnen, zelfs in relaties… Kijk maar eens: bij het weggaan, als hij naar zijn werk gaat, kust de man zijn vrouw «Tot vanavond schat. – Tot straks schat… » Maar wat houdt die kus in? Niets, vaak kussen zij elkaar uit gewoonte, een minuut later zijn zij vergeten dat zij elkaar hebben gekust. Dus dat is niet de moeite waard. Wanneer je je man of vrouw kust, moet dat zijn om hem of haar een aanmoediging, iets levends, te schenken. Maar welke koppels denken hierover na?… En dan komt de man, op het einde van zijn werkdag, weer thuis. De dag is moeilijk geweest, hij is bezorgd, verontrust, want niets is gegaan zoals hij had gehoopt, maar opnieuw kust hij zijn vrouw, zonder er zich rekenschap van te geven dat hij haar iets van het zware en donkere dat hij bij zich draagt overbrengt. En zijn vrouw, die dit ontvangt, zal het hem onbewust op een of andere manier teruggeven. Inderdaad, in een relatie zijn er constant uitwisselingen tussen man en vrouw, maar welke uitwisselingen zijn dat? Het is niet verboden om elkaar te kussen, maar je moet je tenminste inspannen om altijd iets goeds over te brengen aan degene die je kust."
il pensiero del giorno - Omraam Mikhaël Aïvanhov
Nessun commento:
Posta un commento